ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το blog δημιουργήθηκε για να καταθέτετε τις απόψεις σας που αφορούν στις γιρλάντες χειρός.
Οι κοινωνιολογικές
και φιλοσοφικές προεκτάσεις του θέματος θα είναι χρήσιμες.
Αναρτούνται όλα τα ενυπόγραφα σχόλια.
To blog ανήκει στην Λέσχη Φίλων Εύχαντρου www.efhantron.com

Τετάρτη, Μαρτίου 27

Για να μην μας εξαπατούν

Οι χάντρες Faturan δεν είναι κεχριμπάρι! Καθιερώθηκε να λέμε Faturan το βακελίτη σε χρώμα βυσσινοκόκκινο. Βακελίτης είναι το υλικό που φτιάχνονται οι διακόπτες, οι πρίζες, οι τηλεφωνικές συσκευές  και γενικά τα κελύφη διάφορων συσκευών.
 Υπόψη ότι τον καιρό που δημιουργήθηκε ο βακελίτης  ο κόσμος ενθουσιάστηκε αφού τον είδε σε ποικιλία εντυπωσιακών χρωμάτων  γυαλιστερά ή ματ, σε ικανοποιητικό βάρος και επιπλέον δεν καιγόταν.  Τον  απόηχο αυτού του ενθουσιασμού εκμεταλλεύονται σήμερα κάποιοι επιτήδειοι και εξαπατούν τους αμύητους.
«Μαστίχες Αιγυπτιακές» έχουν βαφτίσει τις χάντρες από βακελίτη χρώματος κροκύ.
Είναι παραμύθι παλιών εμπόρων που το αφηγούνται αρκετοί σύγχρονοι επιτήδειοι, αδαείς ή παραπληροφορημένοι , που λένε ότι οι χάντρες από μαστίχες και Faturan είναι από κεχριμπάρι, βακελίτη, μαστίχα και κολοφώνιο. Μόνο η χημική ανάλυση  δείχνει τη σύσταση κάθε χάντρας και αυτό διότι, πάρα πολλοί ήταν και είναι αυτοί  που πειραματίστηκαν  προκειμένου να μιμηθούν το κεχριμπάρι  χρησιμοποιώντας πολλά και διάφορα ευτελή υλικά.
Κάποιοι επιτήδειοι έχουν βαφτίσει κεχριμπάρι Κολομβίας τις απολιθωμένες εκκρίσεις δέντρου που φύεται  στην Κολομβία. Η ηλικία αυτών των απολιθωμάτων κυμαίνεται από 100 έως  1000 χρόνια. Τώρα, αν σκεφτούμε ότι το κεχριμπάρι είναι απολιθωμένο ρετσίνι κωνοφόρων δέντρων που ξεπερνά σε ηλικία τα 30 εκατομμύρια χρόνια και εμπεριέχει το succinic acid, καταλαβαίνουμε ότι  το «κεχριμπάρι» Κολομβίας δεν έχει καμία σχέση με κεχριμπάρι.
Σανδαλόζ-Σανταλούζ-Σουντουρούζ είναι αραβικές λέξεις που ανταποκρίνονται στις προσπάθειες μίμησης του κεχριμπαριού από ευτελή υλικά. Συνήθως αυτά είναι βακελίτες.
Τα «αρωματικά» κομπολόγια είναι χάντρες από κουκούτσια φρούτων εμποτισμένες σε χημικές ανθυγιεινές εσάνς.
Τα πράσινα και τα κόκκινα καχραμάν είναι πειραγμένα κεχριμπάρια ή ρετσίνια στερεοποιημένα σε κλιβάνους και μετά τηγανισμένα με χρώματα ανιλίνης.
Οι παλιοί κάτοχοι των καχραμάν δεν κρεμούσαν μεταλλικές φούντες ή άλλα μεταλλικά αντικείμενα διότι γνώριζαν πως το καχραμάν καταστρέφεται από την επαφή του με τα μέταλλα, αφού η σκληρότητά του δεν ξεπερνά το 2.4 της κλίμακας Mohs.
Δυστυχώς όσο οι άνθρωποι δεν έρχονται σε επαφή με την ενέργεια του κεχριμπαριού και επομένως δεν έχουν νιώσει “αυτό το κάτι” από την ενέργεια, τόσο θα ψάχνονται γύρω από το χρώμα, τον ήχο και το βάρος.
Ειρωνεία είναι ότι το κεχριμπάρι είναι τόσο ελαφρύ ώστε επιπλέει στο θαλασσόνερο. Τα δε χρώματά του είναι περιορισμένα, ενώ ο βακελίτης ….

Τρόποι χρήσης του κομπολογιού

O τρόπος που θα επιλέξει ο καθένας να χρησιμοποιεί το κομπολόι του εξαρτάται από τις γνώσεις που διαθέτει για αυτό, από την προσωπικότητά του και από το είδος των χαντρών.
Για παράδειγμα, κάποιος που κρατάει πραγματικό κεχριμπάρι δεν μπορεί να στριφογυρίζει τις χάντρες και μετά να τις χτυπά διότι θα τις θρυμματίσει. Δεν τις χτυπά και όποιος δεν θέλει να ενοχλεί τους γύρω του με το τάκα-τάκα. Το ίδιο κάνει και αυτός που γνωρίζει ότι το στριφογύρισμα και το χτύπημα των χαντρών το συνήθιζαν τα κουτσαβάκια, οι ψευτόμαγκες και οι λαϊκοί τύποι που έχουν ψυχολογική ανάγκη να δηλώνουν την παρουσία τους στο περιβάλλον.
Για να μπορούμε να «βροντοχτυπάμε τις χάντρες» πρέπει αυτές να είναι από πλαστικό, ξύλο, κέρατο, κόκκαλο. Όταν βροντοχτυπάμε τις χάντρες δεν χαλαρώνουμε το σώμα μας, ούτε το νευρικό μας σύστημα, αλλά απεναντίας διατηρούμεθα σε ένταση και ο εκνευρισμός και το πιθανό άγχος παραμένουν.
Ο ωφέλιμος τρόπος χρήσης του κομπολογιού είναι  να το χαϊδεύουμε ανακαλύπτοντας το σχήμα, τον όγκο, το βάρος, κυρίως όμως την ενέργειά του! Η ενέργεια είναι που χαλαρώνει το σώμα μας, το νευρικό μας σύστημα και βοηθά στην ισορροπία των ιόντων του οργανισμού, στην αφύπνιση της δημιουργικής φαντασίας, της ενόρασης, της διαίσθησης και άλλων συνθετικών λειτουργιών του εγκεφάλου.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι πρώτες γιρλάντες χειρός (κομπολόγια) φτιάχτηκαν σαν εργαλεία μέτρησης προσευχών, οι οποίες στόχευαν στην χαλάρωση του σώματος, του νευρικού συστήματος και του πνεύματος. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι μετέτρεψαν το ντεσμπίχ  τους (κομπολόι) από εργαλείο προσευχής σε σύμβολο πλούτου και σκήπτρο εξουσίας ενώ εμείς οι Έλληνες κατασκευάσαμε τριών ειδών γιρλάντες χειρός. Αυτές που προορίζονται για προσευχές και είναι φτιαγμένες συνήθως από μαλλί δεμένο σε κόμπους. Άλλες που χρησιμοποιούν οι αδαείς, οι παραπληροφορημένοι και οι άλλοι που συνειδητά «παίζουν» κομπολόι και δεν τους ενδιαφέρει που ενοχλούν τον κόσμο. Τέτοιες είναι οι γιρλάντες από ευτελή υλικά χωρίς φούντα και θυρεό. Τέλος φτιάξαμε και αυτές που είναι σωστά κοσμήματα, με θυρεό, φούντα και χάντρες που εμπεριέχουν θετική ενέργεια όπως είναι το κεχριμπάρι, οι ημιπολύτιμοι λίθοι και τα κοράλλια  που συμπληρώνονται από ασήμι, χρυσό και μεταξένια φούντα. Αυτές τις χαϊδεύουμε και έτσι παίρνουμε τη θετική ενέργεια, απολαμβάνουμε το χρώμα, το βάρος, το σχήμα, το μέγεθος και τον ήχο όταν ρίχνουμε την μία χάντρα πάνω στην άλλη. Αυτές τις δημιουργεί  η εταιρία ΕΥΧΑΝΤΡΟΝ και τις ονομάζει εύχαντρα επειδή δεν είναι κομπολόγια.