Πρόσκληση

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ  ΣΕ  ΣυναυλΙΑ  &  ΕκΘΕσεις

Ελάτε με τους φίλους σας στη ΛΙΜΝΗ ΗΡΑΙΟΥ(μετά το Λουτράκι) στην οδό ΟΝΕΙΡΩΝ  κτήμα Θωμαΐδη στις 21 ΙουΛΙΟΥ  ώρα 8.00 μ.μ.  για να  απολαύσουμε μια μουσική βραδιά με τον ΑΓΑΘΩΝΑ στο νέο κύκλο τραγουδιών με γενικό τίτλο «Κατά παντός υπευθύνου».
Στον ίδιο χώρο θα φιλοξενείται έκθεση εικαστικών με τη συμμετοχή 6 καλλιτεχνών.

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Για περισσότερες πληροφορίες τηλ.  210 6462752.

Πολύ καλή ιδέα είναι να διανυκτερεύσετε σε ξενοδοχείο της περιοχής και την Κυριακή μπορείτε να  κάνετε ραδιούχο υδρομασάζ στα δημοτικά λουτρά Λουτρακίου μόνο με 9.50€.

 

 

 

ΤΟ ΑΣΧΗΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ

Η κουλτούρα, ο πολιτισμός, ο χαρακτήρας, το ήθος, η ευαισθησία και οι γνώσεις μας για τα πράγματα, είναι οι παράγοντες που λειτουργούν προκειμένου να ξεχωρίσουμε το όμορφο απ΄ το άσχημο. Επειδή έτσι έχουν τα πράγματα παρατηρούμε πολλές φορές να υποστηρίζεται σαν όμορφο το άσχημο και το άσχημο σαν όμορφο.

Άραγε υπάρχουν αρχές-βάσεις πάνω στις οποίες μπορούμε να στηριχτούμε και έτσι θα ξεχωρίζουμε το αντικειμενικά όμορφο; Βεβαίως υπάρχουν και είναι οι εξής:

1.   Το αντικείμενο να είναι ανθεκτικό στη χρήση.

2.   Να είναι λειτουργικό.

3.   Να έχει αρμονία στους όγκους και στα χρώματα.

4.   Να υπηρετεί τους στόχους για τους οποίους δημιουργήθηκε.

5.   Τα υλικά του να εκπέμπουν θετική ενέργεια, να μην είναι ανθυγιεινά και επικίνδυνα να μας τραυματίσουν.

6.   Να έχουν φαντασία, γνώση και τέχνη.

Και τώρα ας εφαρμόσουμε τις πιο πάνω αρχές προκειμένου να επιλέξουμε ένα κομπολόι  (εύχαντρο).

Επιλέγουμε:

1. Αυτό που έχει το κατάλληλο σκοινάκι και τους κατάλληλους κρίκους σύνδεσης.

2. Αυτό που εύκολα ολισθαίνουν οι χάντρες στο σκοινάκι ή στην αλυσίδα, που έχει θυρεό ο οποίος κρατά σε σωστή απόσταση τις χάντρες.

3. Το εύχαντρο να έχει μέγεθος αντίστοιχο της παλάμης μας και τα χρώματά του να ταιριάζουν με τα δικά μας (ξανθό, καστανό, μελαχρινό) ή με το χαρακτήρα μας. Στον ήπιο χαρακτήρα  ταιριάζουν τα παστέλ χρώματα και στον αψύ σκούρα, κυρίως μαύρα.

4. Να έχει ωραίο χρώμα, ωραίο ήχο, φυσική μυρωδιά και από την αφή να χαλαρώνει το νευρικό μας σύστημα.

5. Τα υλικά να είναι φυσικά που μας χαρίζουν θετική ενέργεια όπως π.χ. το κεχριμπάρι, οι ημιπολύτιμοι λίθοι, το γιούσουρι και το κοράλλι, καθώς και τα ευγενή μέταλλα.  Σημαντικό είναι να επιλέγουμε τα εύχαντρα που δεν έχουν αιχμές στα εξαρτήματά τους για να μην τραυματίζουν το χέρι μας και να μην σκίζουν την τσέπη μας.

6. Να είναι φτιαγμένο από καλλιτέχνη που ξέρει το αντικείμενο έτσι ώστε να μην μπορεί ο οποιοσδήποτε μάστορας να το μιμηθεί.

ΣΥΓΧΥΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤ’ ΑΛΛΩΝ

 H

θέση της χώρας μας, οι τέσσερεις εποχές της, εμείς οι Έλληνες, ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας και η αλλοτρίωση μας, είναι παράγοντες με μεγάλη ιδιαιτερότητα! Γι’ αυτό πρέπει αυτοί οι παράγοντες να ληφθούν σοβαρά υπόψη, όταν επιχειρούμε να μελετήσουμε την παράδοσή μας. Το τι εννοούμε ακριβώς, θα το αντιληφθείτε κάνοντας κλικ εδώ. Τότε  θα γνωρίσετε πως έγινε και λέμε το μπεγλέρι κομπολόι, το τάκα-τάκα μπεγλέρι, το τεσμπίχι κομπολόι και γιατί η εταιρία ΕΥΧΑΝΤΡΟΝ ονομάζει τις δημιουργίες της εύχαντρα και όχι κομπολόγια. Θα βεβαιωθείτε ότι το «κομπολόι» το οποίο  δεν έχει φούντα πρέπει να το λέμε μπεγλέρι και όχι κομπολόι.

Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ

  

Σ
την τηλεοπτική εκπομπή «Στην υγειά μας» με το Σπύρο Παπαδόπουλο, της 11^ης Φεβρουαρίου 2012, κάποιος προσκεκλημένος προκειμένου να πείσει ότι από τους Έλληνες ξεκίνησαν τα πάντα, έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι στην αρχαία τοιχογραφία στη Θήρα της Σαντορίνης η γιρλάντα που κρατάει η καλοντυμένη κυρία είναι κομπολόι!

   Ε όχι και κομπολόι κύριε τάδε, κολιέ είναι.  Εάν ο κύριος ήταν αρχαιολόγος θα καταλάβαινε ότι μία κυρία τόσο κομψά ντυμένη και χτενισμένη, με τις θηλυκότατες καμπύλες και τον εκπέμποντα από την όλη εικόνα ερωτισμό, ούτε θρησκευόμενη είναι που κρατάει κομπολόι προσευχών, ούτε ψευτόμαγκας που «βροντοχτυπάει τις χάντρες».

  Εάν στην αρχαιότητα υπήρχε κομπολόι, θα είχε αποτυπωθεί στα αρχαία αγγεία, σε ψηφιδωτά και αλλού. Όμως δεν το συναντάμε πουθενά. Φαίνεται ότι ο εθνικισμός του κυρίου τον υποχρεώνει να  ξεχνάει ότι οι Έλληνες εκείνου του καιρού δεν έχουν καμία σχέση με εμάς τους ελληνοχριστιανούς που περάσαμε δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια σκλαβιάς τα οποία μας μετάλλαξαν.  

  Επίσης ο κύριος ξέχασε  ότι οι αρχαίοι απέναντι στους θεούς τους δεν ένιωθαν δούλοι και μηδενικά, αλλά κάποιες φορές συνευρίσκονταν και ερωτικά. Ξεχνάει ότι στις θρησκευτικές λατρείες κυριαρχούσαν οι φαλλοί, τα τραγούδια, τα λουλούδια, το φαγοπότι, η μέθη και τα επακόλουθα που ζητούσαν ο Βάκχος και οι μαινάδες και όχι αυτά που ζητά ο χριστιανισμός, ο οποίος θέλει τον άνθρωπο δούλο, στερημένο, συμβιβασμένο και απρόσωπο, που περιμένει τη λύτρωσή του μέσω των προσευχών που κάνει με τα κομπολόγια του (κομποσκοίνια).

Αθέμιτος Ανταγωνισμός

Για μας η γνώση είναι ηρεμιστικό και η δημιουργία απόλαυση. 

Ικανοποιούμαστε όταν η γνώση μας διαδίδεται.

  Είναι τιμή μας που αρκετοί ανταγωνιστές μας, χρησιμοποιούν κείμενα  από το βιβλίο μας «Ο Δρόμος του  Ανθρώπου & του  Κομπολογιού», αλλά και στοιχεία από την έρευνά μας γύρω από το αντικείμενο που δημοσιεύονται στην κατηγορία Λαογραφία της  ιστοσελίδας μας.
   Θα ήμασταν πιο χαρούμενοι εάν οι ανταγωνιστές μας ανέφεραν την πηγή των πληροφοριών που αντλούν από εμάς, αλλά αποσιωπούν. 

  Για την ιστορία αναφέρουμε ότι, για την συγγραφή του λαογραφικού μας πονήματος (το πρώτο στην ιστορία της λαογραφίας για το κομπολόι που κάνει τη διάκριση μεταξύ θρησκευτικού και κοσμικού κομπολογιού) πραγματοποιήσαμε ταξίδια έρευνας για το κομπολόι σε Τουρκία, Αίγυπτο, Περσία, Κύπρο, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Βιρμανία, Ινδία, Κίνα, Ταϋλάνδη, Ινδονησία. Επίσης συλλέξαμε ελληνικά ήθη και έθιμα από την ελληνική  βιβλιογραφία. Με αυτό το υλικό σε συνδυασμό με την απαλλαγή μας από εθνικισμούς και εξουσιαστικές επιρροές, κρατώντας μια σφαιρική αντιμετώπιση, καταφέραμε να ρίξουμε φως στο θέμα κομπολόι, το οποίο μέχρι πρότινος έπλεε στα ίδια θολά νερά που πλέουν ακόμη ο Καραγκιόζης, το μπουζούκι και το ρεμπέτικο. 

  Σας προσκαλούμε να μοιραστείτε το ταξίδι μας στη σελίδα της Εύχαντρον

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΓΙΔΑ

Υπενθυμίζουμε ότι κεχριμπάρι είναι το απολιθωμένο ρετσίνι κωνοφόρων δέντρων, του οποίου η  ηλικία ξεπερνά τα 30 εκατομμύρια χρόνια και περιέχει το succinic acid.

   Από παλιά, αλλά και στις μέρες μας, επιτήδειοι παίρνουν ρετσίνι πεύκων, το αφυδατώνουν σε φούρνους και έτσι αυτό στερεοποιείται!

   Το στερεοποιημένο ρετσίνι το πουλάνε σαν κεχριμπάρι! Για να εντοπιστεί η απάτη πρέπει να γίνει το τεστ του άνθρακα 14 το οποίο στοιχίζει περίπου 2.000€.

Το στερεοποιημένο ρετσίνι προωθείται στην αγορά με πολλούς τρόπους. Του βάζουν πολύ χαμηλή τιμή για να δελεάζουν τον αγοραστή ή πολύ υψηλή για να πείσουν ότι πρόκειται για αληθινό. Επιπλέον το προωθούν σε μικρές μικρές ποσότητες σαν παλιά οικογενειακά κειμήλια, μέσα από μικρές αγγελίες, από παλιατζίδικα και σε πραματευτάδες του δρόμου.

   Γι’ αυτό φρόνιμο είναι να προμηθευόμαστε κεχριμπάρι από καταστήματα γνωστά για την αξιοπιστία τους και την πολυετή γνώση του αντικειμένου.

Παρεμπιπτόντως, υπενθυμίζουμε ότι οι ακανόνιστες σε σχήμα κεχριμπαρένιες χάντρες είναι πολύ πιο φτηνές από τις ομοιόσχημες. Διότι για να φτιάξουμε ομοίου σχήματος χάντρες πετάμε πολύ υλικό.

   Επιπλέον πρέπει να αποφεύγουμε τις χάντρες από σκόνη κεχριμπαριού διότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόση ποσότητα σκόνης κεχριμπαριού περιέχουν και πόση χημικής ρητίνης. 

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ

 Αλήθεια είναι ότι το κεχριμπάρι όταν  του βάλουμε φωτιά καίγεται!

 Αλήθεια είναι ότι το κεχριμπάρι έχει ειδικό βάρος 1,2 και πρακτικά επιπλέει σε αλατισμένο νερό. Δεν επιπλέει σε θαλασσινό νερό λόγω της μη ελεγχόμενης περιεκτικότητας αλατιού αλλά μπορεί να μετακινείται μίλια ολόκληρα σε αυτήν.

   Αλήθεια είναι ότι έχει σκληρότητα 2,4 επομένως εύκολα σπάζει και φθείρεται! Γι’ αυτό δεν το περνάμε σε αλυσίδα, ούτε βροντοχτυπάμε τις χάντρες.
  Αλήθεια είναι ότι ένα εύχαντρο (κομπολόι) με ομοιόμορφες χάντρες είναι διπλάσιας αξίας από ένα ίδιου βάρους αλλά με ανομοιόμορφες χάντρες. 

  Αυτό συμβαίνει επειδή κονιορτοποιούμε πολύ κεχριμπάρι μέχρι να κάνουμε ίδια φόρμα και ίδιες διαστάσεις όλες τις χάντρες.

  Αλήθεια είναι ότι μόνο το τεστ του άνθρακα 14 προσφέρει απόλυτη απόδειξη για το τι είναι το υλικό που ερευνάμε. Τα τεστ με τις αισθήσεις μας παρέχουν ενδείξεις και όχι αποδείξεις.

 Παραμύθια είναι ό,τι αντιβαίνει τα προαναφερόμενα. Είναι παραμύθια από ημιμαθείς, ανόητους, καιροσκόπους και απατεώνες.